Sunday, August 3, 2014

Voorwoord

Voorwoord

Hierdie bundel is saamgestel oor jare. Jare wat verby is en wat elkeen iets beteken het vir my. Jare wat ek saamgeleef het met mense en hulle ervaar het.
Hoe het dit gewerk? Eers het ek net geskryf om gedagtes neer te pen. Later het dit meer geword, want ek het nie meer gebuk gegaan onder die gedagte “ jy is nie goed genoeg nie.”
Mettertyd het ek dit sommer op my foon opgeneem . Dit het ek teruggespeel en soms vir ander mense daarna laat luister .
Wat verbasend was, was dat ek agtergekom het dat mense anders reageer teenoor my. Hulle word geroer deur my woorde. Skielik kyk hulle anders na my.
Alles is nie werklik nie, maar ook soms verbeeldingsvlugte van my gedagtes. Ander is weer werklik – seermaak werklik.
Baie keer het ek skrywes deurgehuil in die middel van die nag. My neus en trane het geloop.
Inspirasie kom sommer vanself. Soos een oggend toe ek werk toe ry. By die hek het ek gesien hoe grawe ‘n vrou met ‘n babatjie op haar rug in ‘n vullissak. ‘n Ander keer het ek gesien hoe ‘n vrou met krullers in haar hare en ‘n sigaret in haar hand ‘n vullissak uitsit. Die twee beelde het inmekaar gevloei. Die gedig “asblikmensies” is gebore.
Die geluk met my skrywes is dat dit myne is. Niemand kan dit verander nie. My briewe en ander artikels wat ek skryf moet altyd taalkundig versorg word, maar hierdie bundel is my kuns. Hoe goed of swak dit is.
Inspirasie is waaruit  my lewe nou bestaan – dit maak dat ek sommer gou en eensklaps iets kan skryf.
Die woorde vloei uit my en stapel neer op my papier. Ek verstaan nou eers wat inspirasie is. Wanneer ek na ‘n  verfkunstenaar kyk,  besef ek hoe spesiaal inspirasie is. Jy moet ‘n ateljee he waar jy jou kuns kan uitleef. My ateljee is sommer in my kop.
Die liefde is my onderwerp, want ek het eers laat in my lewe ontdek wat liefde werklik is.
Nou weet ek onomwonde – ek wil by jou wees – daarom dra ek hierdie bundel aan jou op sodat jy dit altyd het en weet:  Al deel ek dit met ander, is dit net vir jou, daarom is die bundel se naam “gedigtevirjou.”
Geniet my gedigte, want ek weet dit is iets wat jy lees en jou laat sug en se “dit is so mooi!.”


DiDi die Versieboer

Saturday, August 2, 2014

Koestervrou

Koestervrou

al lankal wou ek ‘n gedig skryf vir jou
n gedig oor koestervrou
dit talm in my kop
om die een vir jou te skryf
net reg vir jou

as ek aan jou dink as koestervrou
dan druis die gevoel in my op
van ek wil my arms om jou vou
en jou koester teen my hart

as ek aan jou dink is dit soos
vir my jonge kind wat ek kyk as hy slaap
daai gevoel van koestering wat ek ervaar oor jou

ek wil jou toevou maar nie versmoor
naby aan my hart vir ewig en altyd
as jy met jou hande biddend
voor jou gesig le en slaap
 dan weet ek
dat ek jou koester in my hart

daar het ek dit geskryf in woorde onbetwis
oor jou my koestervrou
daar is geeneen

wat ek kan koester soos vir jou

Tel Aviv

Tel Aviv

moderne stad gemeng met
wolkekrobbers en kleine huise
waar joodse trots vergader en
vreemdelinge van oorsee
kom besigheid doen

langs die middelandsse see
staan weelderige hotel
tel aviv teiken vir palestyn se
missiele wat dreun en raas
om vrees in te boesem
op sy terreurvlug na tel aviv

magteloos is palestyn se kind teen die
soldate van joodse kind
wat meedoenloos missiele
neerknetter
tenks beweeg vorentoe gesteun deur infanteerie
met venynige lugaanval
om te keer dat tel aviv oorspoel sal word

waarom die konflik?
dis nog altyd daar toe die land beloof is
aan joodse volk
en palistyn die dorland wil he
waar sonpaneel die dak oorheers
waar olyfboorde en kibbutz

aan mense alles gee.

Jerusalem

Jerusalem

stad wat my bekoor van kindtyd af
stad van geskiedenis
vierdusend jaar oud
stad met poorte
waar ‘n kameel in kan gaan

stad van wit klip
oor dale en heuwels gevom
stad met vele kulture vervleg
goue koepel van moslem
klaagmuur waar
briefies gebere word
deur pelgrims van verre land

plek van via della rosa
waar christenkind
gedenkstap doen vir golgota
se heuwel wat aandui van
christenskap se geboorte

uitgrawings oral gedoen
kleine winkels vir bestaan
soldate lenend op straathoeke
gereed vir geweld
wat opvlam in oomblik

wit stad gebou met klip

dit is aardse Jerusalem

Israel



Israel

hier in die land van die bybel
word vertel die storie
van volke wat mekaar haat
wat vir eeue lank al baklei
van die beloofde land
wat ons van leer.

missiele se plofkop
ontbrand soos vlammehel
as dit afgeskiet word
oor beloofde land

die aarde sidder
as geboue inmekaar sak
en die bloed weer vloei
van treffer op treffer van geskut
en die gedreun van tenks en pantserkar
die paaie verswelg

soldate wat met lee oe en geen glimlag
poseer vir ‘n foto saam met toeris

ek was net hier vir korte rukkie
maar die angs van die mens
het my gevat
en my laat verstaan

hoe is dit om in die beloofde land te woon